[WIERSZ]Pojednanie

P.

Była wojna – teraz pokój.
Jak krwawa bitwa był ten konflikt,
Nikomu niepotrzebna, piekielna zwada.
Niepotrzebne słowa, niepochwalne czyny.
Oszaleni z gniewu zabici.
Straceni z wojen świata,
Między nimi prowadzonych.
Kosztem innych wytoczona,
Do swych własnych porachunków.
Teraz spokój oraz pokój.
Szczytny cel i powodzenie –
Niszczycielskich wojen zakończenie.
W tym całkowicie ostrym sporze,
Gdzie nikt inny nie pomoże,
Tylko sam – sam rozwiązać problem może.
Dla Was wszystkich taka rada:
Kłótnia na nic się nie nada.

Colleen

Widze, ze nikt nie komentuje, a to naprawde dobry wiersz. Nie jest to prosty, latwy wiersz ale tez po przeczytaniu nie trzeba myslec przez pol godziny co autor mial na mysli. Troche rymow, nie za dlugi, nie za krotki, na koncu moralek - dobrze ci to wyszlo.

P.

Dzięki... Proszę o kolejne komentarze...

Syaoran

Trochę mnie zatkało po przeczytaniu wiersza... Jakby była mowa o mnie... Przeżywam dokładnie to samo co podmiot liryczny... Wiersz ma naprawdę wspaniałą głębie, w której warto się zanużyć... I do tego ten morał...

P.

Dobrze, że moje wiersze trafiają do ludzi.

Syaoran

Wszystkie twoje wiersze trafią do ludzi, więc pisz więcej, bo naprawdę potrafisz.